İmkânsıza tanım olarak baktığımızda olma ihtimali bulunmayan, olanaksız, gayr-i mümkünü görürüz. Bir de imkansızlıklar var ki o da kişiselleştirdiğimiz hayatlarımızda yapmayı isteyip yeterli kaynak bulamadığımız durumlarda kullanırız. Örnek verecek olursam "ya tam başlıyorum işe imkansızlıklar devreye giriyor" gibi gibi ya da "imkan tanınsa dünyayı yönetirim" falan..
herşeyi başarabilirim..
Ben de bir dönem benzer şeyler yaşayarak bu tür cümleler kuruyordum. Sonra okuduğum kitaplardan ve izlediğim film ve dizilerden sonra "her şeyi başarabilirim yeter ki hızlıca bir öğreneyim" diye düşünmeye başladım. Sırf bu düşünceyle bir kara delik gibi önüme ne gelirse öğreniyordum. Araştırmalarım İngilizce makalelerde, anlatım videolarında devam ediyordu. Bir dil biliyordum o dil bana yüzlerce yeni dili öğrenmenin kapılarını açmıştı. Sonra…
farkettim ki..
Öğrenmek sonsuz bir yolculuktu. Öğrenmenin sonu, bir ucu bucağı, nihayeti, bitiş çizgisi yoktu. Durdum. Benim fani ömrüm tüm dünya irfanını öğrenebilecek kadar yaşayamayacaktı, taşıyabilecek kapasitede de değildi belki. Ne kadar zevkli de olsa her şeyi öğrenmek artık filtre takmış daha öğrenmeye başlamadan öğreneceğim şeyin önem sırasına göre hafızama alıyordum. "Her alandan bir şeyler öğrenmek güzel ama bir alanda uzmanlaşmalıyım" demeye başladım.
bir şeyde iyiysen asla bedavaya yapma
Joker'in de dediği gibi "If you're good at something never do it for free". Ben de bir alanda uzmanlaşmaya başlamış, yavaş yavaş ektiğimi biçmeye başlamıştım. Konudan uzaklaştığım gibi hayatta da sapmalara tutulduğumu hissediyorum. Kazanç ne kadar güzel de olsa öğrenmekte güzeldi. Bu kazancın evrim geçirip ikinci versiyonu lazım. Kendi kendine kazanç kapıları hayrat misali. Sıradaki hedef o.
son olarak
İmkansız lafını diline plesenk edenlerden ne olun ne de olanlara takılın.
Siz ne alemdesiniz yorumlarda yazışalım. Hayatın şu geçirdiğiniz evresini imkansızlıklar çerçevesinde nasıl değerlendiriyorsunuz ?
2 Yorum
“Zaman alır.” tezine katılmakla birlikte “elini taşın altına koymak” tezine göz kırpıyor ve çabalamanın doruklara bayrak diken hazzına ortak olmaya davet ediyorum. Yorulmak belki gözümüzde büyüyor lakin koşmak güzel şey vesselam.
İmkansızlık bizim gibi şehirde doğmuş büyümüş, ailesinin iyi kötü para yollayabildiği tiplerin diline dolayabileceği bir kavram değil. Sen onu ailesine bile bakmak zorunda olan insana sor. Bizler zaten çok büyük hayaller kovalayan tipler de değiliz. Kendi dünyamızda kendimize yeterken bir yandan da kendimizi gerçekleştirme arzumuzu tatmin edecek uğraşlar içerisindeyiz. Bunların kapsamında yaptığımız planların tamamı gerçekleştirilmesi gayet mümkün planlar ve imkansızlık gibi bir olguyu asla bahane olarak kullanamayacağımız şeyler. Ama durum böyle değil de daha farklı olsaydı ve çok uçuk hayaller peşinde koşsaydık bile inanmış bir insan olarak başarma ihtimalimiz hep olacaktı. Yani kesinlikle başarırdık demiyorum ama o yolun yolcusu olmak ihtimalleri artırırdı.