Sen, evet evet sen. Karşımda öyle şaşkın şaşkın bakan, sen!
Kendine yaklaş ve şimdiye kadar ne kadar çok konuda kendi kendinin yanında olduğunu ve her şeye rağmen nasıl güçlü durduğunu kendine hatırlat.
Hatırın kalsın kendinde. Kalbini sev, gülüşünü sev. Aynaya baktığında kurumuş gözaltlarını, güçlü durmaya çalışırken kendini yıprattığın işte o gül izlerini, hepsini sev.
Yanağına dokun. Dokun ki bu yüzün senin olduğunu hisset. Sen tüm olumsuzluklara rağmen yaşamayı başaran, aksiliklere rağmen o gülüşünü saklamayan. Evet sen, "türkü gülüşlü." Her vakit aksın yanağına huzur yağmuru. Ve sen besle ufacık bitkilerini. Yeşert gönlünün en mütevazı bahçesinde. Sula aheste aheste yapraklarını. "Sen kopartılmaya mahkum değil, yeşertilmeye münasipsin."
