Ölüm insanın en korktuğu şey değildir, hayatın sonuna geldiğinde, sahici bir yaşamının hiç olmadığını fark etmektir.
Bir hastanede yapılan araştırmada, ölüm döşeğindeki 100 yaşlı insana hayatlarının 'en büyük pişmanlığı' soruldu, hemen hemen hepsi yaptıklarından değil yapmadıklarından pişman olduğunu söyledi. Almadıkları riskleri "peşine düşmedikleri hayalleri". Sana soruyorum son sözlerin "keşke mi" olmalı.
Hey sen uyan artık neden varsın hayat çalışmak haftasonunu beklemek ve kiranı ödemek değil. Hayır hayır her şeyi bilmesem de bunu biliyorum. Bu dünyadaki herkesin bahşedilmiş "yetenekleri" var. Ben artık martin luther king gibi davranamam. O adamın hiç hayali olmadı. O 'hayal' onu ele geçirdi. İnsanlar hayallerini seçmezler hayaller insanları seçer. Sorum şu ? Cesaretin var mı? Seni seçen hayali gerçekleştirmeye. Yoksa onun elinden kaçıp gitmesine izin mi vereceksin?
Biliyor musun geçenlerde uçaklarla ilgili bir şey öğrendim. Bu bu hayret vericiydi. Bir pilot ile beraberdim. Dediğine göre yolcular " uçmanın " çok tehlikeli olduğunu düşünüyormuş. Aslında uçağın "yerde " olması daha tehlikeliymiş. Şaka mı yapıyorsun dedim. Pilot devam etti uçak yerdeyken paslanır, arızalanır ve aşınır. Havada olduğundan çok daha hızlı bir şekilde. Sonra düşündüm evet çok mantıklı. Çünkü uçaklar gökyüzünde yaşamak için yaratılmıştır.
– Ve herkes içindeki hayali yaşamak için yaratılmıştır. Belki de en üzücü şey tüm hayatını "yerde" yaşamaktır. Hem de hiç havalanmadan. –
Çoğumuz hırsızlardan korkarız. Gece gelir ve herşeyimizi çalarlar. Aslında zihbimizde de bir hırsız var, hayallerinin peşinde. Onun adı " şüphe". Eğer onun polisi aradığını görürsen çocukları uzaklaştır. Çünkü " şüphe " senin hayal ettiklerinden çok daha fazlasını öldürdü. Onun bir çok yüzü vardır. Bir virüs gibi seni "kör " eder ve " parçalar". Ve sen 'gibi ' yaparsın. " Gibi yapmak" yetmez. " gibi yapmayı biliyorsun işte. Çok fazla 'gibi yapan ' insan var. Kariyer değişikliği ister 'gibi', sürekli 100 almak ister 'gibi' , formda olmak ister 'gibi'. Basit matematik zor hesaplar yok. Eğer "gibi " yapmak istiyorsan, sonuçları da alır "gibi "yaparsın. Hayalin ne ? İçindeki kıvılcımı ister 'gibi ' yapamazsın. Onu tüm kalbinle istemelisin. Çabalaman gerekecek mi ? Evet. Evet çabalayacaksın başka yolu yok. Çok kez tökezleyeceksin ama olsun. Şunu unutma; pürüssüz bir dağ diye bir şey yoktur. Eğer zirveye çıkmak istiyorsan, keskin sırtları aşmak durumundasın. Bazı zamanlar stres yapacaksın, depresif olacaksın. Sana bir şey diyeyim. Steven Spielberg, film okullarından tam 3 kez red aldı. 3 kez ama " devam etti". Televizyon yöneticileri Oprah'ı tv' ye uygun değilsin diye kovdu. Ama o 'devam etti'. Eleştirmenler Beyonce' ye 'sen şarkı söyleyemiyorsun' dedi. O da depresyona girdi. Ama o 'devam etti'. " Mücadele ve eleştiri" gelişmek için olmazsa olmaz. Evrenin kuralı böyle ve bu herkes için geçerli. Çünkü hayat acı çekmektir. Ama nasıl bir acı olacağını seçebilirsin. İster başarıya giden yolda çekersin acıyı, ister 'pişman' olarak. Bana sorarsan 'iki kere düşünme'.
Bize bir mucize verildi, onun adı 'hayat'. Sakın boşa harcama. Sen geçmişinle tanımlanamazsın. Sen, aslında her an yeniden doğmaktasın. Sahip çık "şimdi". Bazen boşlukta sıçramak, ve kanatlarını açıp süzülmek zorundasın. İyisi mi kurtul şu halinden, zaman geçiyor. Hayatta tekrar yoktur. Sana nutuk çekiyormuşum gibi gelebilir, ama eğer sana bahşedileni kullanmazsan, sadece sen değil, tüm dünya bundan 'eksik ' kalır. Hangi icat var aklında? Hangi fikir? Hangi çare ? Hangi yetenek vardı içinde, bu dünyaya getirmen gereken. Bu dünyanın şarkısında sende yerini almalısın. Şimdi al şu mikrofonu ve biraz cesur ol. Hayat sahnesinde kalbinin şarkısını söyle.
Geçmişe dönüp yepyeni bir başlangıç yapamazsın , ama şimdi başlayabilir ve yepyeni bir "son " yapabilirsin.
