Boşkoy

Tüm sebep ben isem şayet son vermek senin elindeydi ancak son vermemiş ve göğüs germiş isen bunu başa kakma. Benim çabalarımı hiçe sayma. Ben içinde bulunduğum duruma sadece kendi tercihlerim sebebi ile düşmedim. İçinde bulunduğun durumdan kendini kurtarmana yardım etmek, seni gururlandırmak için düştüm. Hayat ile arama girmesen çok çok iki tokat daha yerdim ama senden yediğim bu laflar kadar koymazdı belki de. Suçluyum diyelim ama doğruları söylediğim için suçlu olma duruşumu hiçbir zaman bozmadım. Ansızın gelen çekip gitme isteğimden uzak duruyorsam şayet buna karşı dimdik durmaya çalışıyorsam bu sana olan düşkünlüğümden. Senin emeklerinden, sana karşı olan duygularımdan ve mutluluğumdan. Artık yorma beni. Evet değiştim, her insan kadar biraz değiştim bende. Oralar, buralar, şuralar değil yaşadıklarım değiştirdi beni. Aynı zamanda beni ben yapanda onlardı. Sen de kabul et artık bunu. Ya yoksay, tümüyle görmezden gel, yokmuşum gibi davran ya da beni huzursuz etme. Sana yakın kalabileyim. Bir gün bu dünyadaki yaşamının son bulacağı düşüncesi içerisinde hayırsız veyahut sebep olma düşüncemin eyleme dönüşmesine izin verme. Beni kendinden uzaklaştırma. Vicdanımla aramda çatışma oluşmasına sebep verme. O gün geldiğinde gözlerimden dökülecek yaşlar hatırına. Hatta o yaşların anlamlı kalabilmesi adına. Senin gözlerinin doluşunda benim içimin parçalandığını, savurduğun cümlelerin içime oturup kaldığını aklından bir kez olsun geçir. En olmadı sil beni hatıralarından. Boşkoy gitsin.