Edebiyat, Şiir

Kırık

Kırık

Gözlerinin kahvesinde kaldı bakışlarım. Boğuluyorum, anlıyor musun? 

İçime çektiğim her dumanda, biraz daha boğuluyorum. Atamıyorum kendimi denizlere. 

Maviler benim evim. 

Özlüyorum gülen gözlerini. Şımarık bakışlarını. 

Şimdilerde bir yanardağ kahvelerin. Yükselir küllerin.

Ben küçük kelebek. Kanatlarım sana kırık.

[zombify_post]




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir