Yastığın keyifçiliğinden kendi paylarına düşeni almış ev ahalisinin bir ferdi olarak kendime geldiğimde güneş çoktan doğmuştu. Yastık esas vazifesi olan kafamı rahat ettirme işini bırakıp tamamen kendi hayatını yaşamaya başladı başlayalı iyice puşt gibi bir yaratık oldu. Evin içinde sürekli bir ben bilirimci tavırlar, umursamaz hareketler, üst perdeden konuşmalar. Hepimize maraba gibi davranmaktan zerre gocunmuyor. Kapı genel olarak itilip kakılmaya alışık olduğundan sesi çıkmıyor hiç bu duruma ama ben artık katlanamıyorum. Bu yoğun hormon patlaması, bu hiç tükenmeyen madde suistimali bende yoğun bir öfke ile harmanlanmış mukabele isteği uyandırıyor.
Geçenlerde arkadaşımla geldik eve. Kendisinin bir dişi olduğunu daha biz eve gelmeden önce sezmiş olsa gerek (artık koklayarak mı öğrendi bilemiyorum) koltuğun en müsait kısmına geçmiş. Bunu ne maksatla yaptığını arkadaşım onu yaslanmak için arkasına aldığında anladım. "Bu yastıkta bir şey var, bu benim götümü elliyor gibi." dedi kız. Anlamamazlıktan geldim "yok canım daha neler yastık bu" demeye kalmadan kız bunu aldı öbür koltuğa fırlattı haklı olarak. Onun bu şekilde adeta bir paçavra gibi fırlatılması ilk başta ona duyduğum öfkeden dolayı hoşuma gitse de bir süre sonra hafiften bozulmuştum. Tam ona karşı az da olsa acıma hissi yakalıyorken "kızım bu eteğin boyu ne 1950'den mi geldin buraya" deyip ne kadar kural tanımaz bir orospu evladı olduğunu tekrar kanıtladı. Utancımdan ne yapacağımı bilemedim. Bunu söyleyip susacağı ön kabulü ile kıza ne diyeceğimi düşünürken "bak bu sana asılıyorsa falan çekinme söyle alayım boyunun ölçüsünü." dedi. Biz mutfağa geçelim istersen deyip kızı kolundan tuttuğum gibi kaldırdım. Böyle hayvan arkadaşların olduğunu keşke daha önceden söyleseydin dedi. Haklısın diyemedim. Ah bebeğim ben bilsem bu deyyusun bunu yapacağını, tahmin edebilsem bu zaniye evladının hareketlerini seni buraya getirip o ufacık ihtimalimi yok eder miydim diyemedim. Muhabbete başlayıp kızın yaşadığı şoku azaltma ümidi ile konuyu sol kulvardan atak yapan galactica hızıyla değiştiriyordum. Adeta bir kısrak gibi daldan dala atlayıp gündemi değiştirmeye çalışan politikacıları taklit ederek bu azalmış ihtimalimi artırmaya gayret ediyordum. En azından bir ümidim vardı. Ama benim ümidim o iblisin varlığının yanında bir hiç bile değildi. Kapının arkasından bizi dinliyormuş puşt. Hergün 8 kapak bong aldığı için tüberkülozlu merzifon eşşeği gibi öksürdü. Sonra da sanki hiç orda durmamışta mutfakta işi varmış gibi kapıyı açtı girdi. Gözü bizim masada kızda sürekli piçin. Niye geldin dedim valla boğazım kurumuş bi soğuk su içeyim diye geldim dedi. Mutfakta kalma süresini uzatmak için salak salak sorular sorup duruyor yok bitki çayı nerdeydi yok buzlukta buz var mıydı alt tarafı su içecen iç sonra siktir git ama yook. Hiç çekinmeden pornhub italya'ya premiumu ücretsiz kılmış vpnden girip izlesene dedim. Ters ters bakarak uzaklaştı.
Kız gittikten sonra yine başbaşaydık. O gün o kız o eve hiç gelmemiş ve bu dümbük yastık kıza sarkıntılık etmemiş gibi hissediyordum. Yastıkta buna mukabil davranıyordu zaten hep. Bu işte bir gariplik vardı evet, ama artık kim siklerdi gariplikleri. Kelimelerin esas anlamlarının artık o kadar da geçerli olmadığı o eşiği geçeli çok olmuştu. Yastık zaman zaman bana ayna ile olan ilişkisinden bahsederdi. Ben aynayla çok haşır neşir olmazdım gün içinde. Demek ki bu puşt sıkılıdıkça ona da sarıyormuş. Aynayı bana hep çok sessiz ama konuşunca da sadece gerçekleri söyleyen bir bilge gibi anlatırdı. Yanlış anlamayın bu benim çıkarımım. Yoksa yastığın kullandığı kelimelerin karşılığı kanal 7 deki filmlerde oynayan o işinde gücünde namazını kılan oraya buraya bakıp yaratıcının hikmetlerini gören emmiydi. Ben yastığı iyi tanıdığım için asıl anlatmak istedi şeyi biliyordum sadece. Onu niye iyi tanığımı bilmesem de…
2 Yorum
Şu amk yastığı çamaşıra at artık.
tekrar hortlatayım şu yastığı