Bugün günler sonra o bankta oturup sessizliği ve sensizliği dinledim. O kadar güzel ilerliyor sanırım her şey. Üstümüzden kalkan yükleri vicdanımıza yükledik sanırım. Herkes hayatından memnun olmak için çabalıyor gibi. Bir daha birlik olmayacağından emin gibi. Yanlış adımlar atmazsak iyi giden bir süreç olur umarım. Boşluk hissi bayağı ağır basıyor. Her gün biraz daha ağırlaşıyor. Boşluğu doldurmak için adım atma sürecine dikkat etmekte fayda var. Birinin yerini öyle kolay kolay dolduramazsın. Sadece -mış gibi yaparsın ve bu seni daha çok yaralar. Mutlu olduğunu düşünürsün, rahatım dersin ama işte o yoktur artık ve o boşluk sana hatırlatır her şeyi. Başka birisi ya da bir şeyle giderilemeyecek kadar büyük bir boşluk bu. Anılar var, zaman var, emek var vs vs var oğlu var. Ona geri dönmek istesen de dönemezsin. Artık ne o eski odur ne de sen eski sen. Sadece anılarla yüzleş işte. Gün gelecek yenileri birikecek. Yaşama savaşından vazgeçme. Ayakya kal, dik dur. Kendinden emin adımlarla yola çık. Bir bankta sessizliği dinle. Kulaklığı tak ve kendinle konuş. Çünkü artık o yok ve senin bunu kabullenmen için konuşmalısın. Onsuzluğu kendine anlatmalısın ve yavaş yavaş kabul ettirmelisin. Yüzüne bir tebessüm konsun her iyi düşüncede. Kendine iyi davran. Bu hayatta sana en iyi davranacak tek kişi sensin bunu unutma. Dolunay'a bir selam çak ve git yorganına sarıl artık. Vakit, dinlenme vaktidir.
