Şiir

TÜKENDİ

TÜKENDİ

  En ağır kokuların,korkuların içinde debelenip batan,

 Başı, sonu kopuk cümleler belki birşeyler dökülüyor.

Sükunet…

Bahsi bile büyük özlem mesafesi,

Ölüm sonrası eşikte oturup bekledim, anlamsız…

      Ve kaburgaların arasında tanıdık, tanımadık sıcaklık.

        İçim içimi almıyor.

           Haddinden fazla serzenişler aynı masada.

 

 
 




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir