Sızladı be kuş kardeş…

Sızladı be kuş kardeş… Sızladı anlıyor musun? 

Hani böyle mor bulutların içerisinde süzülürsün ya. Hani o mor bulutlarda küçücük dinazorlar görürsün. Hah işte öyle sızladı be kuş kardeş.

Hani bir gülün dalına konarsın ya. Bi mor bide yeşil gül vardır orda. Sen dikene takılırsında güllere kanın damlar ya. İşte o kan damlaları kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani parlak bir yıldız görürsünde gözlerini alamazsın ya. Ama teksindir o parlak yıldızda. Sonra diğeri ben daha parlağım diye kafa tutar ya sana. Aslında haklıdır çünkü o yıldız iki kişiliktir. İşte o yıldız kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani bi şarkı dinlersin ya. Hani kulağından girip kalbinle buluşur. Sorma der, sorma. İşte o sormalar kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani bi su sesi ilişir kulağına. Dinledikçe kaybolursun ya derinliklerinde. Sen kayboldukça anıların gelir ya derinliklerden. İşte öyle sızladı be kuş kardeş.

Hani kafanı kaldırırda güneşin batışını izlersin ya. Hani güneşin son ışıkları sularla son kez buluşur ya. İşte o hüzünlü kızıl gibi sızladı be kuş kardeş.

Hani paketin doludur. Bir sürü sigara vardır içinde ama sen bi tek sigarayı dönersin ya. Dudağında hissedersin. İçine çektiğin her dumanda hissedersin ya. İşte o nefes kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani gözün takılır ya yarım şarap şişesine. Hani daha içine akacak bir sürü mutluluğu bıraktığın yarım şarap şişesi sana bakar ya. Hani der ya sana, bu bir veda değil. İşte öyle sızladı be kuş kardeş.

Hani döner bakar ya sana küçük bi çocuk. Hani küçücük gözlerinde büyüttüğü umutları vardır ya. Kendisi küçük ama umutları evren kadar büyük. Hah işte öyle sızladı be kuş kardeş.

Hani bir rüzgar eser ya. Hani böyle serin ama bir o kadarda kokusunu taşıyan. İçine çektikçe seni içine çeken. İşte tamda öyle sızladı be kuş kardeş.

Hani sımsıcak dokunur ya sana. Hani yıllarca kapattığın mabedine bir yangın düşer ya. Hani yangında alev alev olur ya tenin ama sen buna isteyerek izin vermişsindir. Karşı koymamışsındır. Yine olsa yine izin veririm tüm benliğimle dersin ya. Hani tüm dünyaya inat o mabedi kendi ellerimle yakarım dersin ya. İşte o alevler kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani son kez sarılırsın ya düşlerine. Hani ellerin titrer, içinde eksi kırklara ulaşırsın ya.Üşürsün ama havadan değil. Sıcaklığına veda vakti geldiği için üşürsün ya. İşte o soğukluk kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani bi gece vakti yürürsün ya sana tepeden bakan sokak lambalarının altında. Hani sana acıyarak bakarlar ya. Yürürken gözlerini kaçırırsın lambalardan. Çok sevdiğin ay tepede dururken ona bile sırtını dönersin ya. İşte o burukluk kadar sızladı be kuş kardeş.

Hani böyle uyuyamazsın gün gün. Yatak bir cehennem gibi sarar ya bedenini. Günlerce gözlerini dikersin ya tavana. Bi ses duyarsın. Gönül dağı yağmur yağmur boran olunca, akar can özümden sel gizli gizli… Hani her kelimesi kulağından kalbine baskı yapar ya. Hani “Yeter!!! Yeter ulan yeter” diye ses tellerini yırtarcasına bağırmak istersin ya. İşte tamda o bağırmalar kadar sızladı be kuş kardeş.

Belki… Hani dudağından dökülen belkiler vardır ya. Belkiyi geçip inşallahlara ulaşan umutların vardır ya. Hani bu kesin olsun, n’olur olsun dersin ya tüm kalbinle. İşte o umutlar kadar sızladı be kuş kardeş.

Belki bi gün batımında, bi şarap şişesinde, bi Neşet Baba türküsünde kesişir yollarımız…

[zombify_post]