Sesli Sessizliğime

Aydınlıklar biriktirdim sana
Yıldızlar kadar çok.
Yokluğundaki karanlığıma ışık olsun diye.
Umudumu kaybetmeyeyim diye.
Şiirler yazdı yorgun elim vakitli vakitsiz gelen hayaline
Acım hafiflesin diye
Ama ben seni yazdım o şiirlere.
Sonra
Özlemlerimi rüzgara verdim.
Benden alsın diye.
Kırıkları toprağa gömdüm.
Yeşersin diye.
Topraktan çıkan kötü olur mu hiç?
Besler miyim bilmem?
Sular mıyım bilmem?
Denize mi atsam dedim boşluğa mı bıraksam?
Sonra dedim yazmasam.