Sahi neydi yalnızlık ?
Sevdiklerinden çok uzaklarda olmak mı ? iğne atsan yere düşmeyecek türden binlerce tanımadığın suratın içinden geçmek mi ? ya da duygularını en yakın hissettiğin insana ifade edememek mi ? neydi…?
Belki de onca kalabalıktan sıyrılamamaktı kafan estiği anda
Hep tek olmak demek değildi belki de
Bazen kafandaki umutsuzluğun, ulaşılmaz hayallerin , atmaya bir türlü cesaret edemediğin o adımların adıydı yalnızlık…
Bilemezsin yalnızlığı, neye göre kime göre ne ifade ettiğini .
Bazen kalabalığa karışmak olur adı ,bazen kalabalıktan kaçmak.
Bazen özgürce uçmak olur adı, bazen bir uçurumdan avazın çıktığı kadar bağırmak.
Bazen sevilir yalnızlık ,bazen nefret edilir .
Nefret edilir çünkü vicdanla baş başa kalırsın sorguya çeker seni ,hayatını bak o zaman bile yalnız değilsin…
Seversin yalnızlığı çünkü aslın da bir tür kaçma şeklidir belki de sorumluluklardan, yüzünü görmeye tahammül edemediğin insanlardan…
Belki iyiydi yalnızlık belki kötü
Nasıl bakıyorsan yalnızlığa öyle nüksediyordu hayatına…
dipnot: Merhaba Çay Arası sakinleri, sizlerle ilk yazımı paylaşırken belirtmek isterim ki bugün burada yazıyorsam seyyahın yüzündendir. Normal bir hayat sürerken hayatıma girmesiyle içimde sahip olmadığımı düşündüğüm süper güçlerimin olduğunu düşündürmeye başladı. Bende hemen buraya damladım 🙂
3 Yorum
Teşekkür ederim yuvarlandım yumak oldum Çay Arasına konuk oldum 😉
Seversin yalnızlığı çünkü bir tür kaçma şeklidir belki de sorumluklarından, kendi yüzünü görmeye tahammül edemediğin aynalardan…
Belki sendin yalnızlık belki senin kaçamadıkların
Kendinden kaçma şeklindir belki de.
Nasıl bakıyorsan kendine öyle nüksediyordu yalnızlığa…
Hoşgeldin, istediğin kadar, istediğin her konuda sabaha kadar yazabileceğin bir yerdesin. Ha yalnızlıktan kurtulma konusunda kararsızım:) Seyyah, o açığı kapatır. Bu arada HaakkkKKKKııııı bir ara konuşak:*
En korkunç kâbuslarından uyandığın anda dahi o savunmasız benliğinin etrafına ördüğün duvardır yalnızlık. Çünkü bilirsin ki günün sonunda yattığın o yatakta sarılıp uyuduğun bir insan bile olsa kafanın içerisindeki canavar yeterince kuvvetliyse seni dünyadaki bütün otoritelerin bile göremeyeceği bir yerde kıstırır ve icabına bakar. Dolayısıyla yalnızlık etraftaki insan sayısı ile ölçülebilen bir şey değil. Ama güzel yine de. Onu eline alıp eğip büktüğünde bir silahta olabiliyor bir arkadaşta. Onunla iyi geçinemezsen bunun hesabını senden sormayı da unutmuyor.