Arayış içindeyizdir hep, birle iki arası yaşarken, ararız elimizle, gözlerimizden önce, gözümüzle bakabiliyorken elimizle bulduğumuzu hatırlattı fıtratım bana, ellerime bakar dururum hep, resim çizmekle eşdeğerdir onlar, insan ne yakın ellerine, varlığını tarladaki ayçiçeğinden alan benliğim, şimdi seninle aynı hizadayız dengiz ellerim, tartıya koysak resim çizmekle aynı gelir hafifliğimiz, çizmek baştan yaratmak mıdır, ellerin gözlerin ruhun dokunduğu mudur yoksa, ruhuna dokunduğun mudur aynı hizada, belki de, ah şu denge kusur musun yoksa tamamlanmak mı eksik bırakıldığın yerden, kapı aralığı mı bırakılan, ısırılmış elma ile oyaladığın çocuklarından değilim anladım, tamam en çok ben yakınım mavi takım yıldızına, bir şeyle kıyaslayacaksam eğer renklerle olsun bu, hangi rengin en çok yakıştığı olmalı ellerime, hangi renge daha çok bulaştığım, şimdi nilüfer kokusu geliyorsa gözlerime, senin rengin yeşil olmalı kulaklarımda, genzimi yakmalı mavinin o kavurucu tadı, beyazı siyahla meç edince daha çok temizlenmeli, gün batımına en çok lacivertle turuncu denk gelmeli, yolda durmalı sarı, yağmurla gelmeli kırmızının rüzgarı, tam karşımda durmalı turkuaz morla, tüm renklere kök salmalıyım karışmalıyım, bir benliğim olacaksa resim çizeceğim durmadan, seni çizeceğim, ellerini hep, sigara yakacağım diğer elimde kurtubadan aldığımız fırça, hangi fırça darbesi yaralar ruhunu, iz bırakır sende, ihtilal olur ellerinde, bundan tam bin yıl sonra haberin gelir, bir kuş uçuşu uzaklıktasın, ellerini çizdim yoktun dünyada, unutmuştuk birbirimizi kayıp tufanda, güzel bir son çizebiliriz, sonsuz bir başlangıca, sen ebediyette yaşadın, ben milattan önce.
orta dünyanın resmini çizdim, al.
