Edebiyat

Mânâ!

Mânâ!

Yabancılaştım suya, dostum havaya, yabancılaştım kardeşim gökyüzüne, etim canım kanım doğaya.
Ben içinde dolaştığı insanlara yabancı

Onlar aralarında gezen bana.
Biz iki yabancılar hep bu melun yabancılık savaşını vereceğiz
Anlamadan ayrılıp gideceğiz.
Sadece izmlerle, sadece toplumsal yargılarla.
Az severek, az konuşarak sonuç bol susarak.
Gözlerimiz bulamadıklarına sevdalı olmaktan yorgun.
Kalbimiz acı çeker mânâ boşluğundan.

Bedenimiz her günün monotonluğunda yaşayan ölü.
Biz içimizdeki yabancılığın savaşını vereceğiz.
Bölünücez , ufak olacağız.
Birliğimiz olmayacak.
Kimselere güvenmeyeceğiz.
Birbirimizin olmayan güzelliğine hasret öleceğiz
Biz hep güzel niyete hasret öleceğiz. Sevgilerimle. Peki siz de yabancılık duyuyor musunuz?




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir