Eleştiri

Kolpa Hayat

Dipsiz bir kuyuda zifiri karanlığa hapsolmak gibi bişey bu, aydınlığa kavuşmaktan mı korkuyorum niye neden neyden bu kaçış
Dönüp dolaşıp kaçtığım yerde buluyorum yine yeni yeniden kendimi.




2 Yorum

  • Tuttuğum kalemim karşı çıkıyor düşüncelerime. Doğru ile yanlışın ortasında aydınlığa kavuşmaya çalışıyor fikirlerim. Gözlerimi kapattığımda yeni bir dünyanın kapısındayım. Üyopya mı yoksa distopya mı beni bekleyen bilmiyorum. Başkaldırışımın kaç kere beni sarsacağını bilmiyorum. Bir kördüğüm benimkisi, kendimi çözemediğim.

    7 yıl önce
    • varsayılan avatar

      Başkaldırcak cesareti bulamıyorum titriyor bedenim her seferinde kendimden biraz daha uzaklaşıyorum düşüncelerim ütopyalara mahkum ,beni bekleyen son ya ölüm yada tımarhane biliyorum

      7 yıl önce

    Bi yoruma ne dersin ?

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir