Hisseder insan, belli bir yaşanmışlıktan sonra karşındaki insanın mimiklerinin konuşmadan sana neler anlattığını…
Ağız susar belki ama duygular,bakışlar, kalpler konuşur.
Sana bakan kısık gözler ve iki yana gerilmiş dudaklar anlatır seni sevdiğini, sana duyduğu ilgiyi, iyi ki der gibi…
Uzaklara bakan bir çift göz anlatır gelecekteki kaygıyı…
Hisseder insan onun önceden senin için can atan kalbinin şimdilerde ağır ağır yavaşladığını…
Tıpkı ölmek üzere olan bir insanın nabzının yavaşlayışı gibi hisseder.
Hani derler ya o an gözünün önünden bir bir film şeridi gibi geçermiş bütün yaşanmışlıkları…
Hisseder insan gözünün önünden geçen o güzel anıları…
Ve o zaman anlar işte her güzel şeyin bir sonu olduğunu..
Ağır ağır kabullenir, çaresiz bir şekilde, sessizce…
