Edebiyat, Genel

Elbet bir gün

Elbet bir gün

Koştum. Dolu dizgin karanlıklardan aydınlıklara. Boşluk vermedim hayallerime. Gözlerimi kapadığım anda yedi günde yaratılan dünyanın patlama çığlıkları kulaklarımda. Keşke silahlar sadece çakmak yerine kullanılabilse. Uzaklaştım. Kendimden olduğunu sanarken aslında çevremden uzaklaştım. Teoride iyi olduğumu sandığım konuların bile belleğimden uzaklaştığını düşünmeye başladım. Hayat kavgası, ekmek parası gibi klişelerden uzağım. Önem verebildiğim tek şey gülmek. Her ne şartta olursa olsun tebessüm edebilmek. Kendimi eğlendirmek. Vs. Vs. Mutluyum sanıyorlar. Sadece yorgunum. Gün bazında bakarsak yaşlı sayılmam. Koşmak zor geliyor artık. Hakim olamadığım her olay beni bıktırıyor. Dostlarım uzakta. Ya da uzak bana… İhtiyacım var sabahlara kadar yürümeye. Kulaklığım beni yalnız bırakmıyor. Umudum, kendini intihar etmek için şarkı dinlemeyi seçiyor. Sinema perdem karanlık filmler sunuyor. Karamsar değilim yanlış olmasın. Sadece özledim. Neyi demeyin. Bataklığımı kurutmam gerek. Üşüyorum. Sıcaklığım nerdesin? Tütün üzerine tütün. Parmak uçlarım sararıyor. Bu benim serseri serbest stilim demeye varmıyor dilim. Caddeler çıplak kaldı. Çıkar ilişkileri kuranlar, çıkarlar hayatımızdan. Kurşunlarım kağıda düşüyor. Çatlayan denizden rıhtıma çıkan deniz hıyarları. Çaktı selamını umursamazca. Zevk alarak yaşamak için tırnaklarımı kanattım. Küçük bir mutluluk karmaşık gelir bazen. Korkma ölmezsin maden suyu içerken. Kafam kalabalık her ara. Yoğun değiliz, kendimizi kandırmayalım. Sadece aklımıza gelmesi için işimiz düşmeli. Beş dakika ayırmak zor değil yirmi dört saatin içinde. Neyse bunlar hep bahane. Dilimde türküler. Konumlarımız konumlandırıyor bizi bize karşı. Selam sana dost. Yanlış olmasın bir ara beraberdik ya ona istinaden. Korkma oyalamam seni. Neyse bu konudan herkes yaralı. Ziyan ettik günleri. Gülümse çekiyorum. Fotoğraflarımız mutlu gözüksün bari. Kendimi teslime hazırlanıyorum. Huzur’ um bana yakın. Bir telefon kadar. Sığınıyorum göğsüne. Titrek bir ben. Kaldırım ya da tren garları ne fark eder seni beklerken. Nefes nefese kalktım yataktan. Sakinleştir beni. Gözlerim uykudan uzak. Kendilerince protesto ediyorlar günleri. Haklı olmak zor. Geçecek tüm bunlar. Kavuşacak ellerimiz. Elbet bir gün.

[zombify_post]




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir