Yine karanlıklara çekilince dürttü düşünceler.
Çocukluğumun yasını tuttum
Ona yaktım sigaramı
Hatrıma geldikçe kırgınlıklarım
Ne çabuk iyileşirmişim dedim.
Yiyemediğim çikolatanın yası sokaklarda saklambaç oynayana kadarmış,
Okulun arka bahçesinde ilk kez kalbim hızlı atmış,
Saf duygular, öfkeler, kavgalar ve saflıklar…
Ve annemin tek derdi yediğim meyvenin vitamini.
Kaygı sokağı bizim mahalleye çok uzakmış o zamanlar,
Hayal kapı komşumuz.
Neyse ne !
Bugün kendimi özledim.
Güneşin saçlarımı okşadığı günleri…
[zombify_post]
1 Yorum
Korktum. Gün geçtikçe özlediğim çocukluğumun elleri bağlı. Gözlerik kısık. Film şeridi oyunlar. Uzaklaşıyorum her adımda. Özlem, kendime kayboluşumda gizli. Koşmak ne güzeldi uçurtmamın peşinde.