Edebiyat, Eleştiri

Bu Kokuşmuşluk Kaçıncı Yüzyıldan??

Bu Kokuşmuşluk Kaçıncı Yüzyıldan??

Zorsun her günün ardından hep hissettiriyorsun
Gün geliyor harika bir tatil tadındaki dinlenmişliği
Gün geliyor sanki maden işçisiymişimcesine bir yorgunluğu yaşatıyorsun
Aydınlık veya kasvetli seyreyler günler.
Oysa günler aynı sûkutta.
Olayın özü hep dilimdeki aynı dertten.
Ah be insanoğlu!
Kendi sıkışmış ve kokuşmuş ruhunun kokusunu, lekelerini sürüyorsun dokunduğun ve görüştüğün veya içinde bulunduğun her duruma
Daha kaçınıza karşı çıkayım sormak bile istemiyorum.
Kimse kendine iyi bir insanım falan demesin, her durum ve olay da ben iyi biriyim diye avutmasın, bu da göreceli bir kavram

Yapmayın, yormayın. Herkesin kendisini ikna etmek istediği büyük yalan bu bence.
Buna bizi kim inandırdı Vicdanının sesi mi ağır geliyor?
Vicdanınızın sesinde boğulmadığınız her gün daha da kötüleşecek insanoğlu
Benim için de sizin için de.




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir