Bir Güzel Aksiyon #2

Üzerimde yeşil üniforma, yelek elimde süngü, iki yanda sütunlu dar alanda bir anda üzerimize elinde kılıçlarla koşan yüzlerce insan, kara kara giyinmişler. Biz de silahın ucuna takılı süngülerle, onlar ise kılıçla savaştılar. En önde değildim ve bana ulaşmalarından önce gelen ilk dalgayı püskürttük. Bu arada tam bir sakinlik oluştu derken üzerimizden dronlar geçmeye başladı. Dron, belli bir yerin konumunu lazerle işaretleyerek, roketatarlara iletiyordu, 1 dk sonra o yerin yakınına roketler düşüyordu. Ama bu dronlar düşmanın dronlarıydı ve bizim üzerimizden geçiyordu. Tüm bunlar olurken bir tane dronu gözüme kestirmiştim. Tam önümden geçtiği sırada binanın köşesinden üzerine atladım. Amacım hiç değilse bir tanesini indirmekti. Dron hala uçuyor beni de üzerinde bu seyahata sürüklüyordu ve bu arada işaretleme yapmaya devam ediyordu. Geçtiğimiz yerlerde bombalar, roketler düşmeye devam ediyordu. Sonunda drona dengesini kaybettirip dronla birlikte düştük ama içindeki gps sistemi hala konumunu gönderiyordu ve roketler gitgide yakın düşmeye başlamıştı. O an üzerime düşmek üzere atılan roketler geldi gözümün önüne. Bişeyler yapmalıydım dronu kaldırıp bir kenara attım. Bu esnada bir roket düştü birliğin yanına ve patlamadı. Aldığım gibi boş bir alana attım, atar atmaz patladı.
Ve bir sessizlik daha başladı. Fırtına öncesi sessizlik gibi, gelen birinci dalga sonucu yaralı askerlerimiz var mı diye kontrol ederken nice kardeşimi kaybettiğimi gördüm. Neler olup bittiğini anlayamadan sessizlik bir anda yerini gittikçe yükselen ayak seslerine bıraktı. Bir zombi ordusu gibi üzerimize koşan ikinci bir dalga geliyordu. Biz ise 5 kişi kalmıştık. Geriye çekilip iyi bir pozisyon almalıydık. Ama biz geri çıkarken ayağımdan birisi tuttu, Arkadaşım ne kadar yetişip el verse de ikinci dalgadan yetişenler çoktan çevremi sarmıştı. Bir kaçını indirsem de sırtımdan bir kılıç darbesiyle son nefesimi verecek, şehit olacaktım.
Sonra gözlerimi açtım.. rüyaymış.