Genel

Uzaktayım

Sayfalar boyu yazsak temizlenir mi kalbimizdeki leke.
Kirlenmişlik kirletilmişlik öyle işlemiş ki ruha beyaz sayfaları siyah eğiklerle karalıyoruz  
Bi dakika dur yaşam bunu gerektirmiyor mu?
Hepimiz bir dünyada aynı zamanda aynı acıları yaşamıyor muyuz .
Mesele tekrarsız hatalarda değil mi ?
Kimimiz geçmişe özlemle bakıyoruz
Kim bilir kaçımız sahil şeridinde  Hangimiz sevgiliyle
Ben uzaktayım
Yakınlığın hemen arkası kadar uzakta .
Başlangıçlar zulalamiştım cebime oysa şimdi anlıyorum her an bana yeniden ikram edileni ve son kez sunulanı .
Bi değirmende buğdayız hepimiz abilerim .
Ekmek yolunda çocuğuz .
Gövde gösterisi zamanın , saydam boşluklarıyız cihanın .
Durma konuş sessizlik korku veriyor bana .
Bir gitme hissi kalanın yüreğinde.

Sevip sevip ayrılanlar gördüm hayatta
kendini sevmeyenler layık görmeyenler .
Onlarin iyi bakın gözlerine . Anlatamadıkları hikayeleri var . Merak edilmezler .
Yargılanmaktan korkar kendine yenilirler .
Yapmalari gereken tek şey cesaretin sofrasından yemek yemek.
Bedeller var bi ömür sürecek . Kusurlar var üzeri örtülecek . Uykular var geceyle sabahı birleştirecek.
Ölümler var yeniden yaşanılacak . Kırılması gereken tabaklar , gereklilikleri olan çokça sorumluluklar var .
Bazı nefesler var ciğersiz . Katranlı gözaltlarında birikmiş soluksuz donukluklar.
Biz hepimiz bir şekilde geceleri çözülürüz

Çözülürüz de sorular değişmiştir şimdide

[zombify_post]




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir