kimdi bütün bu kara parçalarını,paramparça parçalara ayıran?
sessiz,nefessiz haykırışların sonunda vurdumduymaz çırpınışları,
dur durak bilmezken yalnızlık,
neydi bütün bu kara parçalarını paramparça parçalara ayıran,
bir ölmeyen çiçeğim ucunda,
vazonun kırılmaya hazır!
ölüm yaklaşırken yaşayacağım
ve hali hazırda yaşatacağım çocukları
vur,vur ölmem ben,
dağları aşacağım,
bir güz günü umudu olacağım kırlangıçların.
yer yüzünün herhangi bir coğrafyasına uçacağım,
umut olacağım gölgesine güneşin,
yaşayacağım,vur,
ölüm bedendedir,bir daha ölmem ben.
bir nefes fazlayım,bir toprak deminden.
topla eşyalarını,sürüldün yüreğimden.
ölmeyen çiçeğim,umut olacağım ben.
25.05.2017
Yorumlar kapalı.