”Bilemiyorum ve anlamakta istemiyorum.Bir tohum olarak toprağa çakılmanın yarattığı travma,küçük çaplı çatlaklara yol açabiliyor.Kendi çabalarımızla parçalamamız gereken bu yer kürenin üstünde,yeni bir dünya ile tanışma arzumuz her seferinde,arkamıza aldığımız güneş ışınlarının,bizlere ne denli bir büyüklük katacağının gölgesini yansıtabiliyor.
Sanırım bizler buna ”An”demekle yetinebiliyoruz.Arkamızda doğan her güneş yeni bir ”An”.
Her defasında güneşin bizlere gölgelerimizi gösterme arzusu ise,beyinlerimize kazıdığımız platonik bir ego..”
”Düşüncelerimizde günahlarımızı yaratır ve bunları işlemeye başlarız.Daha sonra düşüncelerimiz cehennemi yaratır,her işlediğimiz günah için kendimizi cezalandırırız.
Peki ya cenneti neden yaşamadık derseniz. Sanırım cennet’ide günahlarımız arasında kafa bulmaya,sex yapmaya,adam öldürmeye,işkence etmeye vb. şeylere davet ettiğimiz için,onunda bizlerle zevk aldığını ve acı çektiğini yan tarafımızda ki boşlukta görebiliriz…”
”Saia Dias,evimizin hemen yanındaki ahşap,eski püskü,antika bir evde oturuyordu.Her defasında evinin önünde top oynar ve sol ayağımla vurduğum şutlar pencerelerini darma duman ederdi.
İlk günler bu cam kırılmalarına her hangi bir tepki vermediğini ve diğer günler camların yeniden sapa sağlam takılı olduğunu görürdük.Ama bir türlü kurtulamadığım şanssız şutlarım her defasında pencerelerini dağıtmaya devam ederdi.Ve bir gün onu balkonunun başında gördük.
O kendine has duruşu ve büyüklüğüyle bize sadece bir cümle söyledi.
”Topu yaratmadığımı hayal edin”
Bu cümleden sonra artık aşağı sokakta top oynamaya başlamıştık…”
2 Yorum
Teşekkürler, çok yararlı bir makale olmuş.
Teşekkürler Kardeşim.