Bir şehrin manzarası gibi sana bakmak.
Bir yanda dalıp giderken mavi sularına,
Diğer yandan hayran oluyorum sevdana.
İçime çekerken sarhoş eden havanı,
Dinliyorum sesinin kalabalığını.
O anda kuşlar uçuyor benden sana
Tam da o gülüşünden sonra.
Günbatımını andırıyor bakışların,
İçimiyse ürpertiyor serin rüzgarın.
Işık saçarken gözbebeklerin,
Karanlığa göz kırpar kirpiklerin.
Derken akşam olur tebessümünde
Korkarım kalacaksın hep orada diye.
Ama sen dönme yüzünü hiç karanlığa,
El ele yürüyelim seninle aydınlıklara.
2 Yorum
Başarılı olmuş. Ancak başta verdiğin o lezzet şiirin sonunda doygunluk hissini vermedi hala bir şeyler bekliyorken şiir bitti :/ . Bu beni üzdü açıkcası. Tekrar üstünde düşün, düzenleyip tekrar atmalısın 🙂
Teşekkürler yorumların için seninle aynı fikirde olarak yayinlamistim bunu dikkate alacağım yorumunu.