Edebiyat

Denge

Denge

       Herkesten duymak istediklerini duyamazsın.Kendine gel.Çok uzaklaştın çabuk gel.Duyuyor musun?Kapatma kulaklarını kıs şu dış sesi.Ne bekliyorsun, onay cümleleri mi?Peki neden?Hadi duydun diyelim ne olacak? “Ah, çok şükür biri beni onayladı çok iyiyim!” mi olacak?Hayır,kandırma kendini.Beni dinliyor musun?Herkes seninle aynı düşünmeyecek, seni doğru bulmayacaklar.

       Dinleyeceksin beni kaçma!Biraz sokul içine ve yet kendine. “Sizin adınız ne?Benim dengemi bozmayınız.” de.Dinle onları tamam kabul ama hemen doğru diyip beyninin ve kalbinin eline bi not defteri verip doğrular listesi adı altında her söyleneni yazdırma.Bi dur be kızım!Her söylenen başını döndürüyor otur iki dakika, soluklan.Bak onlar gitti, şu an bi sen varsın.Gördün mü basit bi kaç cümle söylediler.En doğru söz bunlar, bunu yap, bunu yapma dediler ve defolup gittiler.Onları uğurlarken onların o en doğru cümlelerini, tavsiyelerini yatılı misafir etme.Hadi ettin diyelim yatağını onlara verme.Aç iki çekyat orada uyusunlar.Baktın evine uygunlar, temelli kabul et.Ver yatağını döşeğini.

        Anlıyorsun değil mi çiçeğim?Kendine yük belleme her sözü.Söylenenlere kulağını aç ama kalbin az geride dursun.

[zombify_post]




1 Yorum

  • Dengesizim. Evet, evet dengesizim. Kabul edebiyorum bana söylenenleri. Fakat gözlerim doluyor geceleri. Uyuyamıyorum, hayal kurmak çok yorucu. Mutluyum sabahları. Kendimi cezalandırırcasına sigaraya uzanıyor ellerim. Küçük bir pırıltı sanki gözlerin. Görüyorum ama kabullenemiyor kirpiklerim…

    6 yıl önce
  • Bi yoruma ne dersin ?

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir