Giriş.
Bir yanlış var bu işte.
Yazılarda kendini bulduğun kelimeler olmak zorunda mı sahiden. Yada gülmeyi arzuladığı herhangi bir şey. İnsan kendini bulamadığı şeylere gülüyor, kendini bulduklarına da bağlanıyor. Koşmayı öğrendiğimiz sokak aralarında içimizdeki o heyecanı, mutluluğu atamadık mı acaba? İçten içe büyüttük mü mutluluk derken acılarımızı. Bırak hadi, geç, SİKTİR ET. Dediğin ve hep sikilen, geçilen, bırakılan olduk değil mi ?
Şimdi sık kemerini! dekolteni kapat! Burada senin bitmek bilmeyen zevklerine yazmıyorum.Neyse, .
Bu boşluk artık senin. Seni senden iyi tanıyabilen hiç kimse yok. Doldur artık o boşluklarını.
