Edebiyat, Şiir

Ademoğlu’na

Ademoğlu’na

Heybeme dolusmus Sensizlik… Boğazıma kadar düğüm düğüm olmuşsun. 

Saçlarıma sinmiş,tenime sinmiş, kokuma sinmiş Sensizlik… 

Mavi solmuş,pembe küskün, kırmızı yaralı,beyaz siyaha dönmüş… 

Ey sen ademoğlu ışıklarımi kapatiğindan beri yastığın rahat mı?Ruhun özgür mü ?Gökyüzün ışıl ışıl mı? Bilmem lakin; Gökkubenin rengi solmuş.Ruhlar alemi rengini yitirmiş ve Havvanin kızı yazmış dört bir yere; Kuş ölür sen uçuşunu hatırla….

[zombify_post]




Bi yoruma ne dersin ?

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir